W momencie, kiedy biust traci objętość w
wyniku ciąży, karmienia, drastycznego
odchudzania lub jest naturalnie mały i
wpędza jego właścicielkę w kompleksy,
bardzo często rozważana jest opcja
przeprowadzenia operacji plastycznej
polegającej na powiększeniu piersi.
Zabieg powiększający piersi kierowany jest
dla Pań:
- z piersiami, które utraciły dawną objętość w wyniku karmienia,
- z piersiami, które utraciły objętość i jędrność w wyniku odchudzania,
- z naturalnie małym biustem.
Operacja powiększenia piersi trwa zwykle 1-1,5
godziny i jest wykonywana w znieczuleniu
ogólnym.
W trakcie zabiegu chirurg plastyczny
wykonuje cięcie w ustalonym wcześniej
miejscu. Może to być lokalizacja pachowa
(pod dołem pachowym), podpiersiowa (w
fałdzie pod piersią) lub okołobrodawkowa
(wokół brodawki sutkowej).
Następnym krokiem jest włożenie do piersi
protezy, czyli silikonowego implantu, który
umiejscawiany jest nad mięśniem
piersiowym lub pod mięśniem piersiowym.
Implant piersiowy to rodzaj protezy wypełnionej żelem silikonowym. W zależności od indywidualnych oczekiwań i potrzeb pacjentki, może mieć on różny kształt oraz wielkość. Najczęściej wybierany jest kształt naturalny oraz kształt okrągły. Wszystkie szczegóły dotyczące rodzaju implantu ustalane są na konsultacjach z chirurgiem plastycznym, który wybiera najkorzystniejsze dla danej pacjentki rozwiązanie.
Po zabiegu pacjentce zakłada się szwy, które
zdejmowane są po ok. 7 dniach. Panie po
konsultacji z lekarzem mogą zdecydować
się również na szwy rozpuszczalne.
Przez 2 do 3 tygodni po zabiegu należy unikać wysiłku fizycznego (sprzątania, prania ręcznego, odkurzania itp.) i gwałtownych ruchów.
1,5 do 2 miesięcy nie wolno uprawiać żadnego sportu, natomiast przez pół roku po operacji nie należy opalać się ani korzystać z sauny.
Zabieg nie może się odbyć się w przypadku:
- jakiejkolwiek infekcji pacjentki,
- ciąży lub karmienia piersią,
- gdy pacjentka ma mniej niż 18 lat,
- wszelkich zmian skórnych i podskórnych na piersi,
- obciążenia genetycznego i ryzyka nowotworu piersi,
- schorzeń skórnych, zaburzeń krzepliwości krwi, nieregularnego ciśnienia krwi,
Problemy natury psychologicznej, np. depresja lub dysmorfofobia, czyli zaburzenia w postrzeganiu własnego ciała również są przeszkodą w wykonaniu zabiegu.
